Dvoupatrový řadový dům postavila roku 1934 pro lékárníka Čeňka Řeháka firma V. Nekvasil. V klenáku hlavního portálu monogram ČŘ (Čeněk Řehák) a letopočet 1934. Nad vchodem do lékárny lékárenský znak (váhy a had), okna výkladců v přízemí nesou v klenácích plastiky mužských a ženských hlav (autor nezjištěn)., Baťková 1998, s. 750, and Výzdoba fasády se částečně vztahuje k živnosti majitele domu, který v něm provozoval lékárnu. Hlavy umístěné v klenácích oken však představují konkrétní osoby, a to rodinu majitele domu, ale ve společnosti postav z antické minulosti. První hlava na levé straně průčelí představuje boha Merkura (podle Praxitelova díla z let 350 - 330 př. Kr. z muzea v Olympii), dále je to Venuše a soudobé portréty (stavebník a jeho choť), jako poslední je fiktivní portrét řeckého filosofa Sókrata. Odkazy na antickou minulost v podobě konkrétních známých soch jsou ve třicátých letech poměrně vzácné.
Obálka ke knize: Venuše s červenou parukou. (Štorch-Marien, Otakar: Mysterium. Revue o 14 zastaveních. Praha Aventinum 1925. se 14 kresbami Josef Šíma, upr. V.H. Brunner)., Český Antikvariát, 25. aukce sobota 7. května 2005, 13.30 hod. Hotel Expo v Praze, č. 129., and Ve třicátých letech 20. století byly narážky na antiku předmětem zájmu avantgardních umělců. Často však, namísto vizuální připomínky, byl jediným pojítkem název, který měl vyvolat asociace vedoucí k osobnímu vnímání antického umění. Abstrakcí se všeobecně známý námět často posouval do ironizující roviny. V tomto případě se jedná o kombinaci antické busty se soudobým zobrazením ženy v módním účesu.