Práce, navazující na autorovy "Počátky české bibliografie" (1961), zkoumá další její vývoj v období, ve kterém vznikla řada cenných tištěných i rukopisných bibliografických pramenů. Hlavní pozornost soustřeďuje na nejvýznačnějšípředstavitele a objasňuje obsah, formy smysl i účel jejich prací.
Po obecných otázkách dějin české bibliografie probírá autor v pěti časových obdobích jednotlivé literární i jiné prameny a na nich dokládá vývoj bibliografie od nejranějších forem až k prvním samostatným bibliografickým seznamům. Svůj výklad, týkající se i praxe popisu, doplňuje vylíčením hospodářskopolitických i kulturních souvislostí, vedoucích ke vzniku a rozvoji bibliografie u nás.
Rus., angl., franc. a něm. souhrn, Jmenný rejstřík, and Základy navazují na studie Počátky české bibliografie (1961) a Česká bibliografie v době temna (1964). Národní obrození hodnotí jako dobu zrodu a prvního rozkvětu české bibliografie. Pozornost věnují prvním bibliografickým příspěvkům a objevům, knihovním katalogům jako bibliografickým pramenům významným rukopisným sbírkám bibliografických materiálií, vzniku české vědecké bibliografie, bibliografickému dílu K.R. Ungara a J. Dobrovského,dalšímspeciálním bibliografiím, společenským časopisům jako bibliografickému prameni a současným tiskařským, aukčním a prodejním katalogům.