Number of results to display per page
Search Results
32. Celiakie – současný pohled na etiopatogenezi, diagnostiku a terapii
- Creator:
- Falt, Přemysl, Fojtík, Petr, and Šmajstrla, Vít
- Format:
- print, text, and regular print
- Type:
- model:article, article, Text, přehledy, and TEXT
- Subject:
- celiakie--diagnóza--etiologie--patologie--terapie, bezlepková dieta, střevní sliznice--imunologie, Triticum, alergie na pšenici--imunologie, příznaky a symptomy ústrojí trávicího, autoimunitní nemoci, imunologické testy--metody, diferenciální diagnóza, and lidé
- Language:
- Czech and English
- Description:
- Celiakie je časté celoživotní autoimunitní onemocnění spuštěné konzumací lepku u geneticky predisponovaných jedinců. Chronické zánětlivé změny vedou k poškození sliznice tenkého střeva s následnou vilózní atrofií provázenou chronickou maldigescí a malabsorpcí. Neléčená celiakie je spojena s širokým spektrem střevních a mimostřevních obtíží a komplikací, z nichž nejzávažnější je lymfom tenkého střeva. Zlatým standardem diagnostiky je stanovení specifických autoprotilátek a průkaz vilózní atrofie v biopsii z duodenální sliznice. Kauzální a ve většině případů efektivní léčbou je celoživotní striktní bezlepková dieta, která vede k restituci sliznice tenkého střeva a snížení rizika závažných komplikací., Coeliac disease is a common lifelong autoimmune disorder triggered by gluten consumption in genetically predisposed patients. Chronic inflammatory response damages the mucosa of the small intestine resulting in villous atrophy with chronic maldigestion and malabsorption. Untreated coeliac disease may present with a variety of intestinal and extraintestinal symptoms and complications, the most serious of which is a small intestine lymphoma. The diagnosis is usually established by specific serology markers and villous atrophy in duodenal biopsy. The causal and, in most cases, effective treatment modality is a strict and life‑long gluten‑free diet that leads to regeneration of the intestinal mucosa and reduces the risk of serious complications., and Falt P., Fojtík P., Šmajstrla V.
- Rights:
- http://creativecommons.org/publicdomain/mark/1.0/ and policy:public
33. Celiakie u pacientů s diabetes mellitus 1. typu
- Creator:
- Haladová, Iva, Čechurová, Daniela, Lacigová, Silvie, Gruberová, Jitka, Rušavý, Zdeněk, and Balihar, Karel
- Format:
- print, text, and regular print
- Type:
- model:article, article, Text, práce podpořená grantem, and TEXT
- Subject:
- dospělí, lidé, lidé středního věku, mužské pohlaví, ženské pohlaví, retrospektivní studie, celiakie--diagnóza--dietoterapie--epidemiologie, diabetes mellitus 1. typu--imunologie--komplikace, bezlepková dieta, prevalence, index tělesné hmotnosti, biopsie, imunoglobulin A--krev, autoprotilátky--imunologie--krev, hemoglobin A glykosylovaný--analýza, transglutaminasy--krev, and enterobiopsie
- Language:
- Czech and English
- Description:
- Cíl: Zjistit prevalenci celiakie u dospělých pacientů s diabetes mellitus 1. typu (DM1T). Vliv nově zahájené léčby celiakie na kompenzaci diabetu a body mass index (BMI) pacientů. Chování protilátek proti tkáňové transglutamináze (atTG) po roce od zahájení léčby. Metodika: Retrospektivní hodnocení cíleného screeningu na celiakii v období 1. 1. 2007–1. 7. 2011 u 465 dospělých pacientů s DM1T v Diabetologickém centru I. interní kliniky LF UK a FN Plzeň (80 % všech pacientů s DM1T). Při pozitivitě atTG-A (popř. atTG-G) byla indikována enterobiopsie. U pacientů s nově indikovanou bezlepkovou dietou byl porovnán HbA1c a BMI v průběhu roku před stanovením diagnózy celiakie vs období 1 roku po 6 měsících od zahájení léčby (3–4 kontroly). Po roce od zahájení léčby byla kontrolována hladina atTG. Ke statistice byl použit párový t-test. Výsledky: Prevalence všech forem celiakie v souboru byla 10,5 %. 1,1 % pacientů (5 ze 465) mělo diagnostikovanou celiakii v dětství. Nově byla pozitivita atTG zachycena u 9,5 % (44 ze 465) pacientů – indikováni k enterobiopsii. Z toho 3 pacienti s atTG > 300 kIU/l odmítli enterobiopsii, u těchto pacientů je celiakie vysoce pravděpodobná a pro malkomplianci nešlo hodnotit vliv bezlepkové diety na BMI a HbA1c. 22 pacientů mělo potenciální formu celiakie (negativní histologie). Pozitivní nález z enterobiopsie byl zjištěn u 19 pacientů (4,1 %). Z podsouboru 22 pacientů (nově indikována bezlepková dieta), bylo nutné vyřadit další 3 pacienty (vývoj HbA1c a BMI byl ovlivněn prvozáchytem DM1T). Charakteristika podsouboru: 9 žen a 7 mužů, průměrný věk 38 ? 12 let, trvání diabetu 21 ? 13 let, celiakie diagnostikována 20,7 ? 13 let od záchytu DM1T. Během sledovaného období nedošlo ke statisticky významné změně bazální hodnoty HbA1c 67 ? 11,4 vs 69 ? 13,9 mmol/mol po sledování a významně se zvýšil BMI z 25,4 ? 4,2 na 25,9 ? 4,3 (p < 0,01). Po roce přetrvávala pozitivita atTG u 47 % (9 z 19) pacientů. Závěr: V souboru dospělých pacientů s DM1T byla zjištěna celková prevalence celiakie 10,5 %. Po zahájení léčby nedošlo k významné změně HbA1c, došlo k významnému vzestupu BMI. Pozitivita atTG přetrvávala po roce u 47 % pacientů., Objective: To assess the prevalence of celiac disease in adult patients with type 1 diabetes mellitus (T1DM). Influence the new started treatment of celiac disease on glycemic control and body mass index (BMI) of the patients. Prevail the anti-transglutaminase antibody (atTG) positivity one year after commencement of the therapy. Methods: A retrospective assessment of celiac disease targeted screening in 465 adult T1DM patients at Diabetes Center, 1st Medical Department, University Hospital in Pilsen (80 % of all T1DM patients) from 1. 1. 2007 until 1. 7. 2011. Enterobiopsy was indicated in case of atTG-A (or atTG-G) positivity. In patients with newly started gluten-free diet, HbA1c and BMI within a year after diagnosis of celiac disease were compared to a year period six months after treatment commencement (3–4 visits), atTG was evaluated one year after treatment beginning. Paired T-test was used for statistical evaluation. Results: The prevalence of all forms of celiac disease in the studied group was 10.5 %. Celiac disease diagnosed in childhood was found in 1.1 % patients (5/465). Positivity of atTG was newly observed in 9.5 % (44/465) patients. Three patients with atTG > 300 kIU/l refused the enterobiopsy examination. Celiac disease is highly plausible. The influence of gluten-free diet on BMI and HbA1c could not be evaluated due to the lack of compliance. 22 patients had a potential form of celiac disease (negative histology). Positive enterobiopsy was found in 19 patients (4.1 %). Another 3 patients had to be excluded from the subgroup of 22 patients (newly indicated gluten-free diet) as the HbA1c values and BMI were affected by the primary diagnosis of T1DM. Subgroup characteristics: 9 women and 7 men, mean age 38 ? 12 years, diabetes duration 21 ? 13 years, celiac disease diagnosed 20.7 ? 13 years since first diagnosis of T1DM. No statistically significant change in HbA1c (67 ? 11.4 vs 69 ? 13.9 mmol/mol) was observed in the studied period, however and a significant change of BMI from 25.4 ? 4.2 to 25.9 ? 4.3 (p < 0.01) was found. The atTG positivity prevailed in 47 % (9/19) of patients after one year. Conclusion: A total prevalence of the celiac disease in the group of adult T1DM patients was 10.5 %. No significant change in HbA1c occurred following treatment, a significant change of BMI was observed. The atTG positivity prevailed in 47 % of patients after one year., and Iva Haladová, Daniela Čechurová, Silvie Lacigová, J. Gruberová, Zdeněk Rušavý, Karel Balihar
- Rights:
- http://creativecommons.org/publicdomain/mark/1.0/ and policy:public
34. Celiakie u pacientů s diabetes mellitus 1. typu – editorial
- Creator:
- Prázný, Martin
- Format:
- print, text, and regular print
- Type:
- model:article, article, Text, komentáře, and TEXT
- Language:
- Czech
- Description:
- Martin Prázný
- Rights:
- http://creativecommons.org/publicdomain/mark/1.0/ and policy:public
35. Cellular responses to egg-oil (charismon©)
- Creator:
- Bereiter-Hahn, Jürgen, Bernd, August, Beschmann, Heike, Eberle, Irina, Kippenberger, Stefan, Rossberg, Maila, Strecker, Valentina, and Zöller, Nadja
- Format:
- print, text, and regular print
- Type:
- model:article, article, Text, časopisecké články, and TEXT
- Subject:
- zvířata, apoptóza--účinky léků, buněčné linie, pohyb buněk--účinky léků, proliferace buněk--účinky léků, buněčné dýchání--účinky léků, buňky kultivované, kur domácí, cytokiny--metabolismus, vejce, epidermis--cytologie, lidé, membránový potenciál mitochondrií--účinky léků, oleje--chemie--farmakologie, reaktivní formy kyslíku--metabolismus, sluneční spáleniny--farmakoterapie, and hojení ran--účinky léků
- Language:
- English
- Description:
- Egg-oil (Charismon©) is known for its beneficial action in wound healing and other skin irritancies and its antibacterial activity. The physiological basis for these actions has been investigated using cells in culture: HaCaT-cells (immortalized human keratinocytes), human endothelial cells in culture (HUVEC), peripheral blood mononuclear lymphocytes (PBML) and a full thickness human skin model (FTSM). Emphasis was on the influence of egg-oil on cell migration and IL-8 production in HaCaT cells, respiration, mitochondrial membrane potential, reactive oxygen (ROS)production and proliferation in HUVEC and HaCaT cells, cytokine and interleukin production in PBML and UV-light induced damage of FTSM. IL-8 production by HaCaT cells is stimulated by egg-oil whilst in phythemagglutinin-activated PBMLs production of the interleukins IL-2, IL-6, IL-10 and IFN-γ and TFN-α is reduced. ROS-production after H<sub>2</sub>O<sub>2</sub> stimulation first is enhanced but later on reduced. Respiration becomes activated due to partial uncoupling of the mitochondrial respiratory chain and proliferation of HaCaT and HUVEC is reduced. Recovery of human epidermis cells in FTSM after UV-irradiation is strongly supported by egg-oil. These results support the view that egg-oil acts through reduction of inflammatory processes and ROS production. Both these processes are equally important in cellular aging as in healing of chronic wounds. and J. Bereiter-Hahn, A. Bernd, H. Beschmann, I. Eberle, S. Kippenberger, M. Rossberg, V. Strecker, N. Zöller
- Rights:
- http://creativecommons.org/publicdomain/mark/1.0/ and policy:public
36. Centrálně působící antihypertenziva – rilmenidin
- Creator:
- Souček, Miroslav
- Format:
- print, text, and regular print
- Type:
- model:article, article, Text, and TEXT
- Subject:
- imidazoly--agonisté--farmakokinetika--farmakologie--terapeutické užití, oxazoly--farmakokinetika--terapeutické užití, antihypertenzíva, hypertenze--farmakoterapie, retrospektivní studie, dvojitá slepá metoda, randomizované kontrolované studie jako téma, krevní tlak--účinky léků, srdeční komory--patofyziologie--účinky léků, metabolický syndrom, diabetes mellitus--farmakoterapie, and lidé
- Language:
- Czech and English
- Description:
- Rilmenidin je antihypertenzivum ze skupiny agonistů imidazolinových receptorů. Podstatou jeho mechanizmu účinku je výrazné snížení kardiální a renální sympatické baroreflexní odpovědi na úrovni I1-imidazolinových receptorů s následným snížením aktivity sympatiku. Účinnost a snášenlivost rilmenidinu byly prokázány v randomizovaných srovnávacích studiích u starších pacientů, hypertoniků s diabetem a metabolickým syndromem i u pacientů s renálním selháním. Indikací pro podávání rilmenidinu je léčba esenciální hypertenze u dospělých pacientů všech věkových kategorií. Doporučená dávka je 1 mg denně (ráno)., Rilmenidine is an antihypertensive from the group of imidazoline receptor agonists. The basis of its mechanism of action is significant reduction of cardiac and renal sympathetic baroreflex response at the level of I1-imidazoline receptors with subsequent reduction of the sympathetic activity. The effectiveness and tolerability of rilmenidine were proved in randomized comparative studies in elderly patients, patients suffering from hypertension together with diabetes and metabolic syndrome, and in patients with renal failure. The indication for administering rilmenidine is treatment of essential hypertension in adult patients of all age groups. The recommended dose is 1 mg a day (in the morning)., and Souček M.
- Rights:
- http://creativecommons.org/publicdomain/mark/1.0/ and policy:public
37. Česká tréninková verze Montrealského kognitivního testu (MoCA-CZ1) k časné detekci Alzheimerovy nemoci
- Creator:
- Bartoš, Aleš, Orlíková, Hana, Raisová, Miloslava, and Řípová, Daniela
- Format:
- print, text, and regular print
- Type:
- model:article, article, Text, práce podpořená grantem, and TEXT
- Subject:
- časná diagnóza, Alzheimerova nemoc--diagnóza, neuropsychologické testy--normy, reprodukovatelnost výsledků, prediktivní hodnota testů, demence--diagnóza, senzitivita a specificita, staří, staří nad 80 let, ženské pohlaví, lidé, and mužské pohlaví
- Language:
- Czech and English
- Description:
- Cíl: Naším záměrem bylo zjistit diagnostické charakteristiky Montrealského kognitivního testu (MoCA) v tréninkové podobě pro lepší administraci u pacientů s Alzheimerovou nemocí (AN) poprvé v českém písemnictví. <p align="">Soubor a metodika: Záznamový formulář jsme obohatili o instrukce pro vyšetřovaného, instrukce k administraci a návod ke skórování. Obsah a skórování zůstaly zachovány a odpovídají předchozí české verzi. Upravili jsme návod k administraci. Zpětný překlad záznamového archu a návodu do angličtiny byl zkontrolován, schválen a nazván kanadským tvůrcem jako tzv. tréninková verze MoCA‑CZ1. Tímto testem jsme vyšetřili 30 pacientů s již diagnostikovanou mírnou demencí způsobenou Alzheimerovou nemocí podle nových doporučení NIA‑AA (78 ? 6 let, 13 ? 3 let vzdělání, 56 % žen) a 30 kognitivně normálních seniorů (NOS) podobného věku, vzdělání a pohlaví. <p align="">Výsledky: Oproti standardní verzi obsahují záznamové archy tréninkové české podoby MoCA‑CZ1 navíc další informace, s nimiž předpokládáme snadnější a spolehlivější provádění a vyhodnocování testu. Celkové skóry MoCA‑CZ1 byly významně nižší u pacientů s mírnou demencí způsobenou AN (18 ? 5 bodů) než u NOS (26 ? 3 body) (p < 0,00001). Celkové skóry NOS nezávisely na věku, pohlaví a vzdělání. Při porovnávání obou skupin podle analýzy receiver operating curve byl zjištěn optimální hraniční skór ≤ 23 bodů se senzitivitou 87 % a specificitou 84 %. Plocha pod křivkou byla 0,92. <p align="">Závěry: Tréninková MoCA‑CZ1 je volně dostupná na http://www.pcp.lf3.cuni.cz/adcentrum/testy.html. Výsledek testu může přispět k dřívějšímu záchytu mírné demence způsobené AN, a to časnou detekcí kognitivního deficitu. Při používání tréninkové verze MoCA‑CZ1 doporučujeme používat hraniční skór ≤ 23 bodů., Aim: Our aim was to determine diagnostic characteristics of the Montreal cognitive assessment (MoCA) using its training version for better administration in patients with Alzheimer’s disease (AD) for the first time in Czech literature. <p align="">Patients and methods: We complemented the test form with instructions for the patient, and with administration and scoring instructions. The content and the scoring were preserved from the previous Czech version. A separate Czech administration instruction manual was refined. English back translation of the data collection form and the manual was checked and approved by the Canadian author who also named it the training version. We examined 30 patients previously diagnosed with mild dementia due to Alzheimer’s disease according to the new NIA‑AA recommendations (78 ? 6 years, 13 ? 3 years of education, 56% women) and 30 cognitively normal seniors (NOS) of similar age, education and gender by MoCA‑CZ1. <p align="">Results: The training version of MoCA‑CZ1 contains additional information. We assume that this ensures reliability, and facilitates administration and scoring of the test. Total MoCA‑CZ1 scores were significantly lower in patients with AD (18 ? 5 points) than in NOS (26 ? 3 points) (p < 0.00001). Total scores of NOS did not correlate with age, gender or education. Analysis of receiver operating curve comparing the two groups found optimal cut off score of ≤ 23 points with sensitivity of 87% and specificity of 84%. The area under the curve was 0.92. <p align="">Conclusions: The training MoCA‑CZ1 is freely available at http://www.pcp.lf3.cuni.cz/adcentrum/testy.html. The test result can contribute to early diagnosis of AD. We recommend using the cut off score of ≤ 23 points for the Czech training MoCA‑CZ1., and A. Bartoš, H. Orlíková, M. Raisová, D. Řípová
- Rights:
- http://creativecommons.org/publicdomain/mark/1.0/ and policy:public
38. Chirurgická léčba Crohnovy choroby
- Creator:
- Kala, Zdeněk, Marek, Filip, Válek, Vlastimil, and Bartušek, Daniel
- Format:
- print, text, and regular print
- Type:
- model:article, article, Text, and TEXT
- Subject:
- lidé, Crohnova nemoc--chirurgie--komplikace, anastomóza chirurgická--metody, chirurgie trávicího traktu--metody, střevo tenké--chirurgie--patologie, ileum--chirurgie--patologie, laparoskopie, absces--chirurgie--komplikace--terapie, píštěle--diagnóza--chirurgie--komplikace, stenóza--chirurgie, pooperační komplikace, and kolon--chirurgie
- Language:
- Czech and English
- Description:
- Chirurgická léčba Crohnovy choroby je významnou součástí celkového léčebného algoritmu. Postavení chirurgie se mění s rozvojem konzervativních postupů. V posledních letech je návrat k časné léčbě pacientů s Crohnovou chorobou. Vzhledem k charakteru onemocnění a střevního postižení je vyžadován specifický přístup k těmto pacientům zejména ve správné volbě operačního přístupu. Článek je zaměřen na luminální postižení tenkého a tlustého střeva včetně komplikací choroby. Popisujeme jednotlivé indikace operačního řešení včetně volby anastomózy či vícedobého operačního řešení., Surgery of Crohn’s disease is an important part of the general treatment algorithm. The role of surgery is changing with the development of conservative procedures. The recent years have seen the return to early treatment of patients with Crohn’s disease. Given the character of the disease and its intestinal symptoms, a specific approach to these patients is necessary, especially regarding the correct choice of surgery. The paper focuses on the luminal damage of the small and large intestine including complications of the disease. We describe the individual indications for a surgical solution, including the choice of anastomosis or multiple / repeated surgeries., and Zdeněk Kala, Filip Marek, Vlastimil A. Válek, Daniel Bartušek
- Rights:
- http://creativecommons.org/publicdomain/mark/1.0/ and policy:public
39. Chirurgická léčba supratentoriálních kortiko-subkortikálních kavernomů
- Creator:
- Májovský, Martin, Netuka, David, Bradáč, Ondřej, and Beneš, Vladimír
- Format:
- print, text, and regular print
- Type:
- model:article, article, Text, kazuistiky, práce podpořená grantem, and TEXT
- Subject:
- hemangiom kavernózní - centrální nervový systém--diagnóza--chirurgie--patofyziologie, magnetická rezonanční tomografie--využití, magnetická rezonance intervenční, peroperační doba, pooperační komplikace, výsledky a postupy - zhodnocení (zdravotní péče), příčina smrti, reoperace, neurochirurgické výkony--metody, příznaky a symptomy, epilepsie--etiologie, bolesti hlavy--etiologie, neurologické manifestace, retrospektivní studie, krvácení--etiologie, kraniotomie--využití, nádory centrálního nervového systému--diagnóza--chirurgie--patofyziologie, cerebrální krvácení--etiologie, supratentoriální nádory--diagnóza--chirurgie--patofyziologie, cévní chirurgie, vena cerebri--abnormality, ženské pohlaví, lidé, mužské pohlaví, and zobrazování trojrozměrné
- Language:
- Czech
- Description:
- Cíl: Cílem studie je představit dlouhodobé výsledky chirurgické léčby supratentoriálních kavernózních malformací mozku na Neurochirurgické klinice 1. LF UK a ÚVN‑VFN. <p align="">Soubor a metodika: Retrospektivně jsme do studie zařadili pacienty se supratentoriálním, kortiko‑subkortikálně uloženým kavernomem léčené v letech 2000–2012. Hodnotili jsme epidemiologická data pacientů, radiologický nález, klinický obraz onemocnění a operační výsledky včetně komplikací. <p align="">Výsledky: Iniciálním příznakem byl epileptický záchvat (u 49 % kavernomů), cefalea (22 %), fokální neurologický deficit (19 %) a 15 % bylo náhodně nalezených. Známky recentního krvácení na MR byly přítomny u 27 % pacientů. Operovali jsme celkem 145 pacientů s 158 kavernomy. Dvacet pět lézí bylo léčeno konzervativně. K chirurgické komplikaci došlo v 8 %. U dvou pacientů (1,4 %) se trvale zhoršil stav v přímé souvislosti s operací. Pooperační výskyt epileptického záchvatu byl signifikantně vyšší ve skupině s rannou infekcí či pooperačním hematomem (p < 0,05). <p align="">Závěr: Mikrochirurgická resekce hemisferálního kavernomu je relativně bezpečná operace s minimální morbiditou a mortalitou. Pooperační hematom nebo ranná infekce může mít epileptogenní potenciál., Aim: The aim of the study is to present surgical outcome of treatment of supratentorial cavernous malformation of the brain at the Department of Neurosurgery, Charles University and the Central Military Hospital in Prague. <p align="">Material and methods: We retrospectively enrolled patients diagnosed between 2000 and 2012 with supratentorial, cortico‑subcortically located cavernoma. We analysed epidemiological and radiological data, clinical presentation and surgical results including complications. <p align="">Results: Initial symptoms included epileptic seizure (49%), headache (22%) and focal neurological deficit (19%); 15% of cavernomas were found incidentally. Radiological signs of recent haemorrhage on MR scans were found in 27% patients. We performed surgery in 145 patients with 158 cavernous malformations. Twenty five lesions were treated conservatively. Surgical complications occurred in 8% of patients. One patient died and one had permanent neurological deficit attributable to surgery. Postoperative seizure rate was significantly higher in a group with wound infection or postoperative hematoma (p < 0.05). <p align="">Conclusion: Microsurgical resection of lobar cavernoma is relatively safe procedure with minimal morbidity and mortality. Postoperative hematoma or wound infection might have an epileptogenic potential., and M. Májovský, D. Netuka, O. Bradáč, V. Beneš
- Rights:
- http://creativecommons.org/publicdomain/mark/1.0/ and policy:public
40. Choroby aorty – diagnostika, klasifikácia a princípy manažmentu
- Creator:
- Gavorník, Peter, Dukát, Andrej, Gašpar, Ľudovít, Medová, D., and Čaprnda, Martin
- Format:
- print, text, and regular print
- Type:
- model:article, article, Text, and TEXT
- Subject:
- lidé, nemoci aorty--diagnóza--klasifikace--patofyziologie, aortální aneurysma--etiologie--diagnóza--patofyziologie, disekující aneurysma--etiologie--patofyziologie, aorta thoracica, aorta abdominalis, aorta--anatomie a histologie--fyziologie--patofyziologie, vzácné nemoci, genetické nemoci vrozené, srpkovitá anemie--etiologie--patofyziologie, and Fabryho nemoc--etiologie--patofyziologie
- Language:
- Czech, Slovak, and English
- Description:
- Tak ako orgánovovaskulárne artériové ischemické choroby (srdcovocievne, cievnocievne, nervovocievne, končatinovocievne, obličkovocievne, pohlavnocievne, pľúcnocievne, črevnocievne, kostnokĺbovosvalovocievne, kožnocievne, očnocievne, ušnocievne, zubnocievne a ďalšie orgánovocievne artériové choroby) aj aortové choroby prispievajú k širokému spektru artériových chorôb: aneuryzmy aorty, akútne aortové syndrómy vrátane aortovej disekcie, intramurálneho hematómu, penetrujúcej aterosklerotickej ulcerácie, ďalej traumatické poškodenie aorty, pseudoaneuryzma, ruptúra aorty, ateroskleróza, vaskulitídy, ako aj genetické choroby (napr. Turnerov syndróm, Marfanov syndróm, Ehlersov‑Danlosov syndróm) a kongenitálne abnormality vrátane koarktácie aorty. Podobne ako iné artériové choroby, aj aortové choroby môžu byť diagnostikované po dlhom časovom období subklinického vývinu alebo sa manifestujú akútne. Akútny aortový syndróm je často prvým znakom choroby, ktorá vyžaduje rýchlu diagnózu, rýchle rozhodnutie a rýchlu akciu k zníženiu extrémne nepriaznivej prognózy. V dokumente sa analyzujú kľúčové klinicko‑etiologicko‑anatomicko‑patofyziologické diagnostické aspekty, klasifikácia a princípy manažmentu aortových chorôb (projekt CIEVY)., In addition to organovascular arterial ischemic diseases (cardiovascular, angiovascular, neurovascular, limbovascular, renovascular, genitovascular, bronchopulmonarovascular, mesenteriointestinokolonovascular, osteoarthromusculovascular, dermovascular, oculovascular, otovascular, stomatovascular, etc.), aortic diseases contribute to the wide spectrum of arterial diseases: aortic aneurysms (AA), acute aortic syndromes (AAS) including aortic dissection (AD), intramural hematoma (IMH), penetrating atherosclerotic ulcer (PAU) and traumatic aortic injury (TAI), pseudoaneurysm, aortic rupture, atherosclerosis, vasculitis as well as genetic diseases (e. g. Turner syndrome, Marfan syndrome, Ehlers‑Danlos syndrome) and congenital abnormalities including coarctation of the aorta (CoA). Similarly to other arterial diseases, aortic diseases may be diagnosed after a long period of subclinical development or they may have an acute presentation. Acute aortic syndrome is often the first sign of the disease, which needs rapid diagnosis and decision making to overcome the extremely poor prognosis. Key clinical‑etiology‑anatomy‑pathophysiology (CEAP) diagnostic aspects and principles of aortic disease management are discussed in this document (the Vessels project)., and Gavorník P., Dukát A., Gašpar Ľ., Medová D., Čaprnda M.
- Rights:
- http://creativecommons.org/publicdomain/mark/1.0/ and policy:public